..ฉันมีเวลาเตรียมตัวแค่คืนเดียว ในการที่ต้องไปคุยความต้องการทั้งหมดของชีวิตให้คนสร้างบ้านฟัง เพื่อเป็นด่านแรกในการเอามาซึ่งคำตอบว่าอยู่ในงบประมาณหรือไม่..
ลองคิดดูแล้วกันว่า ความต้องการทั้งหลายแหล่ ..ที่จะต้องตอบสนองไลฟ์สไตล์ของเรากับคนข้างกายนั้น มันคงมีรายละเอียดกันมากพอดูสำหรับคนสองคน แล้วมันต้องนั่งคุยกันเพื่อหาข้อสรุปออกมาให้ได้ภายในไม่กี่ชั่วโมง ..ลองตรองดูเถิดหนา ว่ามันจะต้องเค้นกันออกมาซักขนาดไหน..
..อย่างไรก็ตาม..จะว่าไปแล้วก็คงบ่มกันมานานแล้วด้วยเรื่องสร้างบ้าน (แต่ไม่สร้างซักที..จนมาเจอเดทไลน์เข้า) จึงสามารถสรุปแบบได้เร็วอย่างทึ่งตัวเองอยู่เหมือนกัน
สรุปเลยแล้วกันว่า ก็ไปคุยแบบคร่าว ๆ ประเมินราคาการสร้างออกมาแล้ว ก็เกินงบที่ตั้งไว้ไปหนึ่งแสนบาท ..ฉันก็เซ็งเอาเรื่อง แต่ไม่ขอพูดถึงอดีตให้มาทำลายบรรยากาศกันดีกว่า..เพราะตอนสร้างจริงก็งบบานออกไปอีก..
..กลับเข้ามาสู่โลกแห่งปัจจุบัน ..แค่ฉันมีห้องน้ำแยกเปียกแห้งแบบที่เคยใฝ่ฝัน สะอาด สว่าง สงบ โอ..แค่นี้ฉันก็พอใจโขแล้ว (แม้ว่าจะอดได้จุดชมสวนที่ข้าง ๆ โถส้วมก็ตาม..ฉันเป็นคนชอบใช้ชีวิตช่วงเช้าในห้องน้ำนาน ๆ นั่งอ่านหนังสือได้เป็นชั่วโมง)
มาดูก่อนจะเป็นห้องน้ำในฝัน..
before..
คุมเข้มคนงาน..
ร่วมเคียงบ่าเคียงไหล่กับคนงาน..ช่วยกันประทับฝ่ามือบนปูนเปียก และลงชื่อไว้เพื่อเป็นที่ระลึก กลัวชาวบ้านเค้าไม่รู้ว่าห้องน้ำของใคร
after..
..ฝังชื่อใส่กำแพง แสดงความเป็นเจ้าของสุด ๆ
สะอาด สว่าง สงบ ..ดีแท้ ๆ..
..ใส่กลาสส์บ๊อกซ์เข้าไปเกือบหนึ่งในสามของห้องน้ำ ไม่สว่าง ไม่แห้ง ให้มันรู้ไป..
.
.